(G)oud

Ik loop de wachtkamer van de dokterspraktijk binnen om iets op te halen en voor mij stiefelt een wat oudere meneer naar binnen die met hulp van een rollator op zijn gemak een plek zoekt waar hij kan zitten. Ik geef de man de ruimte om te kunnen bewegen en loop zelf door naar het luik waarachter de assistente zit.

De assistente was druk in gesprek met een bezorgde moeder met een grieperig kind en nam terecht alle tijd om de vrouw (oh ja, het kan natuurlijk ook een man geweest zijn, een bezorgde papa) vragen te stellen om te bepalen wat de urgentie van doktersbezoek zou zijn. De assistente verdient echt een lintje, want zoals zij dit gesprek aanpakte; daar kan nog menig assistent een puntje aan zuigen!

Onderwijl stond ik nonchalant tegen de balie geleund, rustig wachtend op het moment dat de assistente tijd voor mij had. De meneer die ik zojuist beschreef, was ondertussen gaan zitten en keek naar mij. Toen wij oogcontact kregen, gaf hij mij een compliment over de pet die ik droeg en de kleur van mijn jas. Hij vond dat ik een erg leuke en vrolijke uitstraling had en ik bedankte hem hartelijk, maar zei er tegelijk bij dat ik dat heel logisch vond. Ik kan het niet nalaten om met mijn vrolijke uitstraling andere mensen blij te maken en te inspireren en dat vond hij zo mooi!

Vervolgens hadden we het over het feit dat het leven zo kort is en dat je maar 1 keer leeft. Dat het leven zoveel moois te bieden heeft als je het maar omarmt en er zelf iets van maakt. Die man zijn ogen begonnen helemaal te stralen en ik straalde mee. Hij zei dat ie nog graag leuke dingen zou willen doen ondanks zijn leeftijd en ondanks het feit dat hij wat slecht ter been is. Hij was altijd zelfstandig ondernemer geweest en toen ik hem vertelde dat ik dat ook ben, klapte hij met zijn handen op zijn bovenbenen van pret. Hij stak zijn duim omhoog en met een brede smile op zijn gezicht en zei 'wat goed van je!'.

De assistente was ondertussen klaar met haar gesprek en gaf mij hetgeen ik voor kwam. Ik bedankte haar allerhartelijkst en liep naar de man met wie ik zojuist een leuk babbeltje had gemaakt.

De man wil weten wat voor bedrijf ik heb en in 2 zinnen leg ik hem dat uit. Hij gaf me een ‘high five’. Zijn innerlijk bleek nog vief als was hij een jonge kerel met nog een heel leven voor zich. Hij blijkt 70 jaar te zijn, had zijn bedrijf goed verkocht maar wil helemaal nog niet stoppen. Hij heeft nog zoveel ideeën en het kriebelt aan alle kanten bij hem. Wat ik zo gaaf vond, was dat deze heer van 70 zijn leeftijd niet accepteerde en nog iedere dag zo vol in het leven staat. Precies wat ik ook voor ogen heb. Hij gaf me snel nog wat tips en bleef mijn hand vasthouden zoals mensen doen als ze blij zijn voor elkaar. Hij gunde mij heel veel succes en zei met stralende ogen dat ik mijn hart moest blijven volgen. Ik hoorde mezelf praten, maar dan als bejaarde. Geweldig vond ik dit! Ook al ben je op respectabele leeftijd: je kunt nog steeds mensen inspireren en motiveren!

Dennis, je hebt mijn kaartje dus de kans is aanwezig dat je dit zult lezen: ik vond het een bijzondere ontmoeting en je bent een voorbeeld van hoe ik oud wil worden... gelukkig duurt dat nog wel even, maar het is een prachtig vooruitzicht! Ik wens je nog heel veel mooie jaren toe!