Geruïneerd

Hij zal nooit meer hetzelfde zijn. Hij is volledig geruïneerd... gestript... door vandalen of door iemand die hoopte een paar tientjes te kunnen verdienen aan deze wandaad om z’n volgende shot te kunnen betalen. Wie zal het zeggen... Spreekwoord zegt ‘de dader ligt op het kerkhof’, welnu ik ben zelf geen gewelddadig persoon noch zal ik derden iets slechts toewensen, maar nu... van mij mag ie het kanaal in rijden en verzuipen. In korte tijd kwamen er heel veel scheldwoorden in mij op dat ik van mezelf schrok dat ik er zoveel kende.

Een paar jaar geleden kocht ik de mooiste scooter die ik ooit had gezien: een spierwitte Vespa in retrostijl. Apetrots was ik! Een droom ging in vervulling. Om hem helemaal ‘Miss Q’ te maken, heb ik er de nodige accessoires op laten zetten zoals een leren zadel, een windscherm (want ja als vrouw wil je toch niet met een verwaaid kapsel bij je opdrachtgever aankomen), stoere handgrepen, een glimmende bagagedrager en om het af te maken, heb ik hem laten beplakken met mijn logo.

De Vespa heeft me nooit teleurgesteld en deed het altijd, ook na een langere periode stilstaan (want in de winter op een scooter rijden... mwah... doe maar niet). Hij stond altijd geparkeerd op een plekje in een afgesloten parkeergarage waarmee je alleen met een speciale pas toegang kon krijgen. Daar stond hij droog en veilig. ‘Veilig’ dacht ik altijd, ja tot gisteren.

In de nacht van maandag op dinsdag hebben onverlaten of een onverlaat mijn prachtige krasloze, ongeschonden Vespa gestript, gesloopt, gemolesteerd, geruïneerd terwijl hij op zijn vertrouwde plekje in de garage stond. Toen ik ermee geconfronteerd werd, zakte de grond onder mijn voeten weg. ‘Wie doet nu zoiets?’. Blijf met je poten van andermans spullen af! Hij ziet er zo treurig uit: alle onderdelen die ze eraf konden halen, zijn meegenomen. Sommige met grof geweld waardoor de lak is beschadigd, andere met een schroevendraaier, want de schroeven lagen naast de Vespa op de grond. De parkeergarage vertoonde geen sporen van braak, dus het lijkt erop dat het iemand is geweest die in het bezit is van een pas.

Nu krijg je bij mij niet snel het zonnige gevoel uit mijn hoofd, maar deze confrontatie hakte er flink op in. Gelukkig niet heel lang, want al snel kwam het besef dat het om materiële schade gaat en dat kan gefikst worden. Het kost je wel een paar uur om de schade in kaart te brengen, foto’s te maken, aangifte te doen bij de politie, verzekering in kennis te stellen en noem maar op.

De leverancier komt hem ophalen, regelt een expert om de schade op te nemen en gaat ervoor zorgen dat hij weer in ere wordt hersteld. Dat is heel fijn, want zo neemt hij een boel ellende uit handen. Heb ik die peperdure verzekering toch niet voor niets, nou ja dat moet nog blijken; het is even afwachten of ik volledig gecompenseerd zal worden.

Zouden er ‘scooter-garage-units’ bestaan die je op 220 Volt kunt zetten of een dusdanig oorverdovend geluid maken dat trommelvliezen knappen?